Rola systemu antyoksydacyjnego w tolerancji igieł świerka pospolitego (Picea abies (L.) Karst.) na mróz i deficyt wodny
Obiektem badań były trzy i czteroletnie siewki świerka pospolitego, populacji Węgierska Górka. Do analiz wykorzystano igły siewek. Celem pracy było wykazanie występowania stresu oksydacyjnego podczas działania na siewki świerka stresu desykacji mrozowej i stresu deficytu wodnego w glebie oraz ukazanie wspólnego mechanizmu obrony przed uszkodzeniami. Omawiane stresy spowodowały degradację błon cytoplazmatycznych, wzrost ich przepuszczalności dla jonów. Utlenianie fosfolipidów, ogólnych kwasów tłuszczowych, wzrost zawartości wolnych kwasów tłuszczowych i dialdehydu malonowego. Wykazano występowanie zwiekszonego w porównaniu z kontrolą poziomu reaktywnych form tlenu: anionorodnika ponadtlenkowego i nadtlenku wodoru. Zaobserwowano istotną rolę drobnocząsteczkowych antyoksydantów hydrofilnych (glutationu, kwasu askorbinowego, flawonów) oraz hydrofobowych (α-tokoferolu), a także enzymatycznych antyoksydantów (dysmutazy ponad tlenkowej i peroksydacji guaiakolowej). Wyniki ukazują istnienie wspólnego mechanizmu powstawania uszkodzeń w komórkach oraz wspólnego mechanizmu obrony przed działaniem obu stresów.