Mój testament
Pragnąc gorąco, by wniosek o "Zakładach Kórnickich", który wspólnie z matką naszą przeprowadzić postanowiliśmy, stał się ustawą obowiązującą, na wypadek śmierci mojej, nim to się stanie, mianuję Wydział Związku Zamoyskich, zatwierdzony przez Namiestnictwo we Lwowie 26 X 1910 L. 13. 4. 694, wykonawcą tej mojej ostatniej woli, nakładając na niego obowiązek dołożenia wszelkich starań przy pomocy Jana Zamoyskiego z Trzebienia i Witolda Czartoryskiego z Pełkiń dla doprowadzenia do skutku wspomnianej ustawy o "Zakładach Kórnickich".
"Zakładom Kórnickim" zapisuję:
-
inwentarze żywe i martwe gospodarstwa domowego, rolnego, leśnego i administracji, znajdujące się na miejscu w chwili mojej śmierci.
-
bibliotekę i zbiory.
-
meble, obrazy olejne, miniatury Szydłowieckich, porcelanę artystyczną.
Reszta ruchomości, jak pamiątki po najbliższej rodzinie, akwarele, miniatury, archiwum rodzinne, srebra i tym podobne, są już nieograniczoną własnością Związku Zamoyskich, wyżej wspomnianego.
W razie gdyby starania o uchwalenie ustawy o "Zakładach Kórnickich" nie doprowadziły do skutku, zapisuję cały mój majątek ruchomy i nieruchomy wyżej wspomnianemu Związkowi Zamoyskich, nakładając nań obowiązki wymienione w projekcie ustawy o "Zakładach Kórnickich".
Kórnik, dnia 13 września 1924.
(-) Władysław Zamoyski
(-) Witold Czartoryski jako świadek
(-) Jan Zamoyski jako świadek
(-) Zofia z Zamoyskich Grocholska jako świadek