- Written by: Ewelina A. Klupczyńska
Najstarszy miłorząb dwuklapowy w naszym Arboretum (Fot. Katarzyna Broniewska)
Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba) to gatunek niezwykły. Żywa skamielina. Najstarsze żywe osobniki tego gatunku liczą sobie nawet do 3,5 tys. lat. Z terenu Europy ustąpił ok. trzech milionów lat temu, lecz w 1730 r. zawitał na naszym kontynencie ponownie dzięki Engelbertowi Kaempferowi, niemieckiemu podróżnikowi i lekarzowi. W Polsce miłorzęby zaczęto sadzić w przypałacowych ogrodach pod koniec XVIII wieku. W naszym Arboretum zaś miłorząb dwuklapowy jest jednym z najstarszych drzew w kolekcji, posadzony został bowiem w 1827 roku. Dlaczego jeszcze jest tak wyjątkowy? Na to pytanie odpowiada dr Ewelina A. Klupczyńska z Zakładu Biologii Rozwoju na łamach „Kórniczanina” (6/2022). Zachęcam do lektury.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu
- Written by: Weronika B. Żukowska
Czy z tej topoli czarnej wyrośnie kiedyś nasze „Pando”? (Fot. Błażej Wójkiewicz)
Zajmuje niemal 44 hektary i wygląda jak las złożony z dziesiątków tysięcy drzew. W istocie „las” ten tworzony jest przez jeden gigantyczny organizm, tzn. drzewo płci męskiej północnoamerykańskiej topoli osikowej. Uznawane jest za jeden z najstarszych, a przy tym i najcięższych organizmów na Ziemi. Jak powstał? Czy czyhają na niego jakieś niebezpieczeństwa? Czy nasze rodzime topole są w czymkolwiek podobne do „Pando”? Zachęcam do przeczytania artykułu dr Weroniki B. Żukowskiej z Zakładu Genetyki i Interakcji Środowiskowych, zamieszczonego na łamach „Kórniczanina” (7/2022), w którym znajdują się odpowiedzi na te pytania.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu
- Written by: Hanna Fuchs
Gaj oliwny zarażony bakterią Xylella fastidiosa w Surano we włoskiej Apulii (Fot. Sjor; Licencja CC BY-SA 4.0)
Xylella fastidiosa jest niezwykle groźną bakterią. Do niedawna występowała jedynie w obu Amerykach i na Tajwanie, a obecnie dziesiątkuje europejskie plantacje drzew oliwnych i drzewa ozdobne, głównie na południu Europy. Występuje na ponad 300 gatunkach roślin żywicielskich. Jak rozprzestrzenia się ten gatunek na kontynencie europejskim? W jakich sposób możemy przed nią chronić nasze rodzime gatunki drzew? Zachęcam do przeczytania artykułu dr Hanny Fuchs z Zakładu Biologii Rozwoju, zamieszczonego na łamach „Kórniczanina” (8/2022), w którym znajdują się odpowiedzi na te pytania.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu
- Written by: Marcin K. Dyderski
Las w wiosennej szacie – Nadleśnictwo Babki (Fot. Andrzej M. Jagodziński)
Wiosna to niezwykle dynamiczna pora roku. Zanim rozwiną się liście drzew, które zredukują dostęp światła do dna lasu, w runie pojawi się wiele gatunków roślin, które choć żyją krótko, stanowią niezwykle ważną część ekosystemu leśnego. Po nich pojawią się kolejne gatunki roślin, które reprezentują odmienne strategie życiowe. Wiosenna sztafeta w pełni! Zachęcam do przeczytania artykułu pt. „Nauka poszła w las, czyli cztery pory roku dendrologa: Wiosna”, napisanego przez dr. hab. Marcina K. Dyderskiego z Zakładu Ekologii i zamieszczonego na portalu PULSAR, w którym o wiośnie i lesie jest mowa.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu
- Written by: Kinga Nowak, Katarzyna Broniewska
(Fot. Joanna Kijowska-Oberc)
Maj i kwitnące lilaki brzmią jak synonimy. Ich zapach wypełnia całe Arboretum. Tę Kolekcję Narodową warto zobaczyć i czerpać z niej radość wszystkimi zmysłami. Zachęcam do przeczytania artykułu o lilakach, napisanego przez dr Kingę Nowak i mgr Katarzynę Broniewską, opublikowanego w najnowszym Kórniczaninie (9/2022).
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu