Ścieżka "Drzewa Świata"
| Nazwa polska: | KASZTANOWIEC JAPOŃSKI |  |
| Nazwa angielska: | JAPANESE HORSE CHESTNUT | |
| Nazwa łacińska: | Aesculus turbinata Blume | |
| Naturalne występowanie: | Japonia | |
| Wysokość: | w ojczyźnie do 40 m; w Polsce osiąga zwykle tylko połowę tej wysokości | |
| Charakterystyka: | Drzewo o szerokiej, kopulastej koronie. Liście są bardzo duże, 5-7-listkowe, od spodu sinozielone. Kwitnie później niż kasztanowiec zwyczajny, zwykle na początku czerwca. Białe kwiaty zebrane są w okazałe wiechy, wysokości nawet 25 cm. Owoce kasztanowca japońskiego są duże (5 cm średnicy), gruszkowate, ordzawione, bez kolców. Nasiona („kasztany”) z bardzo szerokim znaczkiem, który zajmuje blisko połowę jego powierzchni. Najefektowniej wyglądają swobodnie rosnące egzemplarze, które zachowują nisko ugałęzioną koronę z dolnymi gałęziami sięgającymi powierzchni ziemi. | |
| Ciekawostki: | W Polsce jest bardzo rzadko spotykany, natomiast w Japonii sadzony jako drzewo uliczne. | |
Ścieżka "Drzewa Świata"
| Nazwa polska: | EUKOMIA WIĄZOWATA |  |
| Nazwa angielska: | EUCOMMIA | |
| Nazwa łacińska: | Eucommia ulmoides Oliv. | |
| Naturalne występowanie: | Środkowe Chiny | |
| Wysokość: | w ojczyźnie do 20 m, w Polsce do 8 m | |
| Charakterystyka: | Jest to niewysokie, dwupienne drzewo. Kwiaty drobne, wiatropylne, ukazują się przed rozwojem liści. Jajowate liście po rozdarciu wydzielają gutaperkę - nitkowatą, kleistą substancję podobną do kauczuku. Owocem jest oskrzydlony orzeszek, przypominający nieco skrzydlak wiązu. W warunkach Polski drzewo to często przemarza w surowe zimy. | |
| Ciekawostki: | W okresie plejstocenu zasięg tego gatunku był znacznie szerszy i sięgał aż po Europę. W Polsce odkryto kopalne szczątki m.in. na Śląsku. W Chinach eukomia ma bardzo szerokie zastosowanie fitoterapeutyczne jako jedno z najważniejszych ziół medycyny naturalnej. Wyciąg z kory i gałęzi używany jest jako środek wzmacniający oraz obniżający ciśnienie krwi. | |
Ścieżka "Drzewa Świata"
| Nazwa polska: | TULIPANOWIEC AMERYKAŃSKI |  |
| Nazwa angielska: | AMERICAN TULIP TREE | |
| Nazwa łacińska: | Liriodendron tulipifera L. | |
| Naturalne występowanie: | wschodnia część Ameryki Północnej | |
| Wysokość: | w ojczyźnie do 60 m, w Polsce do 30 m | |
| Charakterystyka: | Piękne drzewo parkowe o regularnej, szerokiej koronie. Liście mają zwykle 4 zaostrzone klapy i charakterystycznie wcięty wierzchołek. Jesienią przebarwiają się na złocistożółto i pomarańczowo. Zazwyczaj drzewo zakwita po raz pierwszy w wieku 15 lat, jednak w korzystnych warunkach kwiaty mogą pojawiać się na młodszych okazach. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Kwiaty żółtawozielone z pomarańczową plamą u nasady, kształtem przypominają kwiaty tulipana (stąd nazwa). Owoce to jedno- lub dwunasienne oskrzydlone orzeszki zebrane w szyszkowate owocostany. Grube i kruche korzenie są wrażliwe na uszkodzenia. | |
| Ciekawostki: | Tulipanowiec był jednym z pierwszych drzew północnoamerykańskich przywiezionych do Europy (1663 r.). Młoda kora była uważana niegdyś za afrodyzjak. Korzenie stosowane są jako dodatek smakowy do niektórych gatunków piwa. | |
Ścieżka "Drzewa Świata"
| Nazwa polska: | LIPA DROBNOLISTNA |  |
| Nazwa angielska: | SMALL-LEAVED LIME | |
| Nazwa łacińska: | Tilia cordata Mill. | |
| Naturalne występowanie: | od zachodniej Europy po zachodnią Syberię | |
| Wysokość: | do 30 m | |
| Charakterystyka: | Drzewo o regularnej, szeroko jajowatej lub prawie kulistej koronie. Liście okrągławe, długości 3-6 cm, u nasady sercowate, od spodu sinozielone z kępkami rudawych włosków w kątach nerwów. Kwitnie w czerwcu i na początku lipca. Kwiaty drobne, żółtawobiałe, bardzo silnie pachnące, zebrane po 5-9 w kwiatostany. Owocem jest orzeszek o cienkiej, skórzastej łupinie ze słabo zaznaczonym żeberkowaniem. | |
| Ciekawostki: | Lipa drobnolistna jest długowiecznym, cennym, miododajnym drzewem. Jej miękkie drewno używane jest w tokarstwie i rzeźbiarstwie oraz do wyrobu instrumentów muzycznych. Charakteryzuje się dużą siłą odroślową i znosi przycinanie. Kwiaty lipy używa się do sporządzania wywaru pomocnego w czasie przeziębień i grypy. W pogańskich czasach lipa uchodziła za drzewo przyjaznych bóstw. Dawniej sadzono lipę w dniu narodzin dziecka, wierząc w tajemniczy związek między siłą życiową drzewa a losem dziecka. Nie wolno było jednak rozpocząć sadzenia, dopóki nie zabrzmiał pierwszy krzyk niemowlęcia. | |
Ścieżka "Drzewa Świata"
| Nazwa polska: | DĄB CZERWONY |  |
| Nazwa angielska: | NORTHERN RED OAK | |
| Nazwa łacińska: | Quercus rubra L. | |
| Naturalne występowanie: | wschodnie rejony Ameryki Północnej | |
| Wysokość: | 25 m | |
| Charakterystyka: | Drzewo o rozłożystej, szerokiej koronie. Kora długo pozostaje gładka i popielata, dopiero u starszych okazów spękana. Liście dorastają do 22 cm długości i mają od 3 do 5 par ościsto ząbkowanych klap. Jesienią liście przebarwiają się intensywnie na kolor czerwonobrązowy. Jego żołędzie są pękate z płaską podstawą, osadzone w płytkiej miseczce. Dojrzewają dopiero jesienią drugiego roku. Dąb czerwony to najczęściej spotykany w Polsce gatunek dębu obcego pochodzenia. Zyskał popularność ze względu na szybki wzrost, małe wymagania glebowe, odporność na mrozy i zanieczyszczenia powietrza. | |
| Ciekawostki: | W Europie dąb czerwony uprawiany jest od początku XVIII wieku. Motyw liści tego drzewa, pomimo jego amerykańskiego pochodzenia, możemy zobaczyć na rewersie polskich monet. | |
