Zapraszamy do wysłuchania warsztatu dr. inż. Krzysztofa Ufnalskiego pt. „Metoda ekstrakcji drewna wczesnego i późnego do badań zawartości stabilnych izotopów węgla i tlenu."
Badanie stabilnych izotopów węgla i tlenu w rocznych przyrostach drzew to efektywna metoda rekonstrukcji reakcji fizjologicznych drzew na zmienne czynniki środowiskowe. Zaawansowane analizy wymagają precyzyjnego pobrania materiału za pomocą świdra przyrostowego. Aby skutecznie podzielić próbki na lata, konieczne jest przypisanie ich do określonych lat kalendarzowych. W tym celu stosuje się analizę dendrochronologiczną, która obejmuje pomiar szerokości rocznych przyrostów drzewa oraz ich zsynchronizowanie z odpowiednimi latami w kalendarzu.
Zapraszamy do wysłuchania warsztatu dr inż. Kingi Nowak, mgr inż. Katarzyny Broniewskiej oraz dr. inż. Krzysztofa Ufnalskiego pt. „Badania wnętrza pnia za pomocą tomografii dźwiękowej."
Drzewa w otoczeniu człowieka są bezcenne, świadczą wiele usług ekosystemowych. Wyjątkowo wartościowe są drzewa sędziwe, o dużej roli przyrodniczej i kulturowej, każde takie drzewo to miejsce bytowania setek organizmów i prawdziwe centrum bioróżnorodności. Jednocześnie drzewa mogą stanowić zagrożenie, szczególnie gdy ich stan pogorszy się na tyle, że zwiększy się ryzyko ich złamania i upadku. Jednakże nie każde wypróchniałe drzewo jest skazane na wycinkę, wiele z nich może pozostawać w naszym sąsiedztwie. Jak podejmować racjonale decyzje w tej kwestii? Pomoże w tym badanie tomograficzne, pozwalające na określenie stopnia rozkładu pnia drzew.
Zapraszamy do wysłuchania warsztatu dr hab. Marzenny Guzickiej pt. „Rośliny w skali mikro. Jak przygotować preparat mikroskopowy?"
Metoda przygotowania preparatu do obserwacji za pomocą mikroskopu zależy od jego rodzaju i celu badań. Zwykle obejmuje jednak kilka podstawowych etapów. Materiał biologiczny należy utrwalić, odwodnić, po czym zatopić we właściwym ośrodku, np. parafinie, paraplaście czy żywicy epoksydowej. Tak przygotowane obiekty można pociąć na bardzo cienkie skrawki za pomocą odpowiedniego mikrotomu. Po umieszczeniu skrawków na szkiełkach podstawowych poddaje się je barwieniu, a wybarwiony preparat zamyka, nakraplając na niego wybrany środek, np. euparal, i przykrywając szkiełkiem nakrywkowym. Uzyskujemy w ten sposób trwały preparat, który nie wysycha, nie kurczy się, nie ulega biodegradacji i może być przechowywany nawet przez wiele lat.
Zapraszamy do wysłuchania warsztatu dr. hab. Dominika Tomaszewskiego, prof. ID PAN pt. „Jak przygotować zielnik?"
Idea dobrze przygotowanego zielnika zasadza się na połączeniu prawidłowo zasuszonego okazu rośliny oraz informacji o jej występowaniu. Zielnik powinien w estetyczny sposób ukazywać ważne cechy roślin – przede wszystkim te, które pozwalają na jej właściwą identyfikację. Najważniejsze są dobrze zachowane liście i kwiaty. Integralną częścią zielnika jest etykieta, na której zapisano dane o miejscu i czasie zbioru. Im te informacje są dokładniejsze, tym okaz przedstawia większą wartość naukową.
Zapraszamy do wysłuchania warsztatu dr hab. Teresy Hazubskiej-Przybył, dr. inż. Mikołaja K. Wawrzyniaka oraz mgr Agaty Obarskiej pt. „Przechowywanie tkanek embriogennych w ciekłym azocie."
Możliwość przechowywania tkanek embriogennych w ciekłym azocie, pozwala na potencjalne zachowanie bioróżnorodności niektórych gatunków drzew, na poziomie genetycznym. Tkanki te są najdogodniejszym materiałem do krioprzechowywania, ze względu na ich charakter merystematyczny. Część z opracowanych metod jest już testowana przez leśne firmy komercyjne. W przyszłości, z pewnością znajdą one praktyczne zastosowanie w leśnictwie, co jest szczególnie ważne w dobie zachodzących przemian klimatycznych.
