| Charakterystyka: |
Drzewo dorastające w Polsce do 30 metrów o luźnej, regularnej koronie. Pędy zróżnicowane na długo- i krótkopędy. Długoogonkowe, wachlarzowate liście, zwykle z wcięciem pośrodku, jesienią przebarwiają się na cytrynowożółty kolor. Jest drzewem dwupiennym. Na okazach żeńskich, pod koniec lata, pojawiają się nasiona w zielonych, później żółtych, mięsistych osnówkach podobnych do śliwki. Przejrzewająca osnówka bardzo nieprzyjemnie pachnie oraz zawiera substancje drażniące skórę. |
| Ciekawostki: |
Jest gatunkiem reliktowym i endemicznym. Pod względem taksonomicznym jest to najstarszy gatunek drzewa na świecie. W erze mezozoicznej (ok. 200 mln lat temu) zajmował znaczne obszary Eurazji. Mimo że ma liście, należy do gromady roślin nagozalążkowych (obok roślin iglastych). Od niepamiętnych czasów drzewo to sadzono w Japonii, zwłaszcza wokół świątyń i pałaców, stąd często zwany jest miłorzębem japońskim. W Chinach nazywany również "łapą kaczki", "srebrnym owocem" oraz "drzewem dziadka i wnuka" (ponieważ dopiero wnuczęta jedzą nasiona z drzewa posadzonego przez dziadka). U nasady pnia i na najniższych konarach, zwłaszcza po zranieniu, wyrastają narośla ("czi-czi"), które ukorzeniają się po zetknięciu z ziemią. "Jądro" nasion jest chińskim przysmakiem, dla którego miłorząb bywa uprawiany. |
