- Szczegóły
- Autor: Wiesław Płócieniak
- Kategoria: Wiadomości archiwalne
- Odsłon: 477
Śp. doc. dr hab. Maria Gostyńska-Jakuszewska
Maria Gostyńska-Jakuszewska urodziła się we Włocławku w 1929 r. i tam ukończyła szkołę średnią. Studia biologiczne podjęła w 1950 r. na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i ukończyła ich pierwszy stopień w 1953 r. Dalszą naukę kontynuowała na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie w 1955 r. uzyskała tytuł zawodowy magistra biologii. W latach 1954-1956 zatrudniona była na stanowisku asystenta w Katedrze Botaniki Leśnej Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Następnie przeniosła się do Kórnika, gdzie rozpoczęła pracę naukową w ówczesnym Zakładzie Dendrologii i Pomologii Polskiej Akademii Nauk (obecnie Instytut Dendrologii PAN), kolejno jako starszy asystent, adiunkt, a od 1974 r. jako docent. Rozprawę doktorską pt. „Rozmieszczenie i ekologia kłokoczki południowej (Staphylea pinnata L.) w Polsce” obroniła w 1961 r. na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskując stopień doktora nauk przyrodniczych. Stopień doktora habilitowanego uzyskała w 1974 r. na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy pt. „Studia nad systematyką i rozmieszczeniem głogów występujących w Polsce”.
W 1975 r. wraz z dziećmi, córką Beatą i synem Remigiuszem, przeprowadziła się do Krakowa i dołączyła do męża Tadeusza, który już wcześniej związał swoje życie zawodowe z tym miastem, a konkretnie z Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Krakowie. Została zatrudniona w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie (obecnie Instytut Botaniki im. Władysława Szafera Polskiej Akademii Nauk), gdzie kontynuowała swoje badania.
W Kórniku, a następnie w Krakowie prowadziła badania z zakresu taksonomii, zmienności, morfologii oraz ekologii i chorologii drzew i krzewów rosnących w Europie, szczególnie interesowała się polską florą. Była znawcą gatunków z rodzaju Crataegus (głogi) oraz rzadkich i chronionych krzewów, m.in. wisienki stepowej (Cerasus fruticosa (Pall.) Woronow) czy kłokoczki południowej (Staphylea pinnata L.).
Opublikowała ponad 100 prac. Do najważniejszych należą teksty oraz mapy rozmieszczenia kilkudziesięciu gatunków, opracowane w latach 1963-1978 dla „Atlasu rozmieszczenia drzew i krzewów w Polsce”, za co otrzymała nagrodę Sekretarza Polskiej Akademii Nauk. Była również współautorką kilku części dzieła „Flora Polski. Rośliny naczyniowe” (1985, 1992), oraz współautorką „Polskiej czerwonej księgi roślin” (2001) i międzynarodowego dzieła „Atlas Florae Europeae”.
W 1991 roku przeszła na emeryturę. Zmarła 14 maja 2022 roku i została pochowana na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.
prof. dr hab. Adam Boratyński
Zakład Biogeografii i Systematyki
W imieniu społeczności Instytutu Dendrologii PAN składam wyrazy współczucia Rodzinie i Przyjaciołom Pani Docent, dziękując za Jej wkład w rozwój naszego Instytutu.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu
- Szczegóły
- Autor: Wiesław Płócieniak
- Kategoria: Wiadomości archiwalne
- Odsłon: 589
Topole kanadyjskie (Populus ×canadensis ‘Robusta’) na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego (Fot. Andrzej Purcel)
Hybrydyzacja oznacza krzyżowanie się osobników należących do różnych gatunków, podgatunków czy też odmian. W jej wyniku powstają hybrydy. Z szacunków naukowców wynika, że nawet 25% gatunków roślin ma pochodzenie hybrydowe. Jakie znaczenie dla procesu hybrydyzacji ma izolacja rozrodcza? Co to jest heterozja? Co to jest erozja genetyczna? Czy hybrydyzacja może zagrażać rodzimym gatunkom? Zachęcam do przeczytania artykułu dr Weroniki B. Żukowskiej z Zakładu Genetyki i Interakcji Środowiskowych, opublikowanego w „Lesie Polskim” (9/2022), w którym Autorka odpowiada m.in. na te pytania.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu
- Szczegóły
- Autor: Wiesław Płócieniak
- Kategoria: Wiadomości archiwalne
- Odsłon: 453
Nowoczesne leśnictwo polskie na ziemiach zaboru pruskiego, którego początki możemy datować na pierwszą połowę XIX wieku, wiążą się z pracą trzech wybitnych Osób – Hipolita Trąmpczyńskiego, Józefa Rivolego oraz Kazimierza Wojczyńskiego. To działacze powstałego w 1866 roku Wydziału Leśnego Centralnego Towarzystwa Gospodarczego w Wielkim Księstwie Poznańskim. A także leśnicy związani z kórnickimi lasami.
Oddział Wielkopolski Polskiego Towarzystwa Leśnego, Fundacja Zakłady Kórnickie, Biblioteka Kórnicka PAN, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu oraz Instytut Dendrologii PAN pragną przypomnieć zasługi tychże znakomitych nadleśniczych kórnickich.
Na terenie Arboretum, nieopodal zabytkowego pawilonu parkowego z połowy XVIII wieku, wspólnie odsłonimy tablicę upamiętniającą Osoby, którym nie tylko kórnickie lasy wiele zawdzięczają. Autorem projektu pamiątkowej tablicy jest Michał Woźniak – artysta multidyscyplinarny, tworzący sztukę w obszarze malarstwa, grafiki, rzeźby i nowych mediów, autor licznych artystycznych projektów. Sylwetki kórnickich nadleśniczych przybliżone zostały w artykule zamieszczonym na łamach „Kórniczanina” (10/2022), którego autorem jest prof. dr. hab. Władysław Chałupka.
Serdecznie zapraszamy do uczestniczenia w odsłonięciu tablicy poświęconej wybitnym kórnickim nadleśniczym, które w uroczystej oprawie zaplanowaliśmy na 6 czerwca br. o godz. 12,00.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu
- Szczegóły
- Autor: Wiesław Płócieniak
- Kategoria: Wiadomości archiwalne
- Odsłon: 419
Odsłonięcie pamiątkowej tablicy w Arboretum (Fot. Andrzej Stachura)
Hipolit Trąmpczyński, Józef Rivoli i Kazimierz Wojczyński to współtwórcy nowoczesnego leśnictwa polskiego w Wielkopolsce. To leśnicy, których dokonania ważne są także dla lasów kórnickich. Na terenie naszego Arboretum, nieopodal zabytkowego pawilonu parkowego z połowy XVIII wieku, 6 czerwca br. w uroczystej atmosferze odsłoniliśmy tablicę pamiątkową, która jest dowodem uznania zasług trzech nadleśniczych kórnickich. Uroczystość wzbogacona została seminarium naukowym, które odbyło się w gościnnych murach Zamku Kórnickiego. Upamiętnienie tych Osób jest wspólnym przedsięwzięciem Oddziału Wielkopolskiego Polskiego Towarzystwa Leśnego, Fundacji Zakłady Kórnickie, Biblioteki Kórnickiej PAN, Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu oraz Instytutu Dendrologii PAN.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu
- Szczegóły
- Autor: Wiesław Płócieniak
- Kategoria: Wiadomości archiwalne
- Odsłon: 247
Prof. dr Stefan Białobok, dyrektor Instytutu Dendrologii PAN w latach 1945-1980
Niezwykłe odkrycie! Reportaż o działalności Zakładu Dendrologii i Arboretum Kórnickiego PAN, pochodzący z zasobów Telewizji Polskiej S.A. A w reportażu nasi dawni pracownicy opowiadają o drzewach rosnących w Arboretum oraz prowadzonych w naszej placówce naukowej badaniach. Jakie kierunki badawcze wskazywał wówczas prof. Stefan Białobok, dyrektor naszego Instytutu, jako kluczowe zagadnienia stojące przed badaczami z Instytutu? Czym zajmował się nasz Instytut po II Kongresie Nauki PRL „Nauka w służbie narodu”, który z inicjatywy Polskiej Akademii Nauk odbył się w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie w dniach 26-29 czerwca 1973 roku? I czy można wątpić w słowa prof. Białoboka, który podkreślił w reportażu, że „cywilizacja świata mogłaby istnieć bez drewna, ale nie może istnieć bez drzew”? Zachęcam do obejrzenia reportażu o naszym Instytucie sprzed wielu lat.
Andrzej M. Jagodziński
Dyrektor Instytutu